 |
| Orjinal kapak |
 |
| Türkiye baskısının kapağı |
Yazın deniz kenarında güneşlenip, soğuk limonatamı yudumlarken okumak için aldığım "Light" kitaplardan biriydi Grtechen Rubin'in
The Happiness Project isimli en çok satanlar listesinde yerini alan kitabı. Hakkında hiçbir şey bilmediğim halde, kapağın eğlenceli ritmi beni de kendine çekmişti ve özellikle "bestseller" kitaplara karşı olan temkinli yaklaşımımı kırmayı başarmıştı.
Mavi renk zaten mutluluğu, açıklığı çağrıştırıyordu. Kapaktaki birbirinden renkli görüntüler de cabası. Gretchen Rubin 12 aya yaydığı bir karar çizelgesi oluşturarak, her ay pratikte bu kararları uygulamayı başarmıştı. Amacı ise bu kararlar sayesinde daha da mutlu olmaktı. Nihayetinde de hem bu hedefe ulaştı, hem başkalarının kendi projelerini geliştirmelerine önayak oldu, ilham verdi ve etrafındaki insanları daha da mutlu kıldı.
Bu tip adımlar her zaman olumlu adımlardır. Bir karar vermek hedefe ulaşmada en önemli adımlardan biridir. Ancak hayatınızla ilgili kararlar vermek sanıldığı kadar kolay olmayabilir. Karar vermenin zorluğu yanında, alınan kararları uygulamanın zorluğu ise tartışılamaz.
Hepimiz kararlar alır, hayatımızı zenginleştirmeye çalışırız. Her birimiz her yeni yıla girerken kendimize sözler vermişizdir, bir deftere, bilgisayarımıza veya öylesine bir kağıda yazıvermişizdir yapılması gerekenleri... Hepsi daha fazla manevi tatmin sağlamak içindir. Hepimiz biliyoruz ki, önümüze koyduğumuz hedeflere ulaştıkça, duygusal olarak güçlenir ve daha mutlu oluruz. Önemli olan ise karar verdikten sonra gerçekten o hedef için gereken neyse yapmak... Elinden gelenin en iyisini yapacaksın ki hedef yerini bulsun.
Geriye dönüp baktığımızda şunları diyebiliriz:
- tüm hedeflerimi gerçekleştirdim, çok mutluyum...
- bu yaşıma kadar istediğim hiçbir şey olmadı...
- en azından denedim...
- hayatım çok monoton geçti...
- kendimi mutlu hissetmiyorum, hayatımda hep birşeyler eksik...vb.
Kitap oldukça samimi bir dille yazılmış. Zaten en çekici özelliği de bu. Yazar sizinle herşeyini paylaşıyor. Kendi hayatı neyse size de kendi penceresinden baktırıyor. Oldukça öznel dili olan kitaptaki bireysellik zaman zaman sizi rahatsız edip, "iyi de bunlardan bana ne, bu bana hitap etmiyor ki, benim ne dertlerim var sen nelerden bahsediyorsun" dedirtebilir. Ama unutulmaması gereken, zaten Rubin'in bunu en başta belirterek, aslında bu kitabı ne kadar da kendisi için yazdığı, sonuçta bu kitabın da gerçekte kendisinin mutluluk projesinin bir parçası, bir ürünü ve bir sonucu olduğu...
Mutluluk fabrikam da bu kitabın beni motive etmesiyle ortaya çıkmış bir proje...Bir nevi benim mutluluk projemin bir parçası...Bundan böyle burada her gün, o gün için iyi olan ve beni mutlu edecek ne yaptım, başkalarını nasıl mutlu edebilirim, kendim nasıl daha mutlu olabilirimi, hedeflerim ve onlara ulaşmak için ne yapmalıyım; ne yapıyorum, motivasyonlarım, projelerim, tutkularım, hobilerim, ıvır zıvır... mutluluk fabrikam o gün ne üretirse, bacası tüttüğü sürece sizlerle paylaşacağım...
